Jeśli mamy odpowiednią ilość miejsca, i chcemy powiększyć ilość naszych zeberek, idealnym rozwiązaniem będzie woliera. Ciężko jest kupić duże, odpowiednie dla małych ptaków klatki. Większe, o wymiarach odpowiednich dla stadka zeberek, mają za szeroko rozstawione, grube pręty, ponieważ są przeznaczone dla papug i dużych ptaków. Co prawda można czasami dostać, głównie w sklepach internetowych takie duże niby - woliery, ale ich ceny są porażające... Tak więc proponuje wykonać wolierę samemu (lub z pomocą fachowca - np. stolarza).

Niektórzy mianem "woliera" określają każdą większą lub samodzielnie wykonaną klatkę, ja jednak tak nazywam pomieszczenie dla ptaków, które ma przynajmniej kilka metrów sześciennych, a najlepiej duże od podłogi do sufitu.

Wyróżniamy kilka rodzajów wolier - wewnętrzne (pokojowe) i zewnętrzne

Buduje się je, jak wynika z nazwy, wewnątrz pomieszczenia.
Ważne jest, w jakim pomieszczeniu ustawimy wolierę, omówię pokrótce plusy i minusy:

• W pokoju mieszkalnym
  + widokiem i śpiewem ptaszków można się cieszyć cały czas
  + ładnie wykonana i urządzona może być ozdobą pokoju
  + ptaki przyzwyczajone do częstej obecności opiekuna nie będą wariowały na jego widok
  + łatwiej zauważyć wszelkie objawy choroby- lepiej pozna się swoje ptaki i zmiany zachowania będą widoczne
  
  - ciągłe głosy - piszczenie, śpiewy (żeby nie nazwać tego hałasem)
  - wszędzie pełno piórek, łusek i rozsypanego piasku, (chociaż jeśli ktoś lubi sprzątać...)
  - złe wyjście dla alergików
  - możliwe jedynie niewielkie wymiary
  
  
  
• W piwnicy, (ale tylko w domu, blokowa się do tego nie nadaje)
  + może być dość duża
  + nie śmieci się w mieszkaniu
  + przy piwnicznym okienku można wybudować wolierę ogrodową
  + dobre przy alergii - nie ma ciągłego kontaktu z piórami
  
  - nie można budować woliery w wilgotnej piwnicy
  - małe okno - nie zawsze wystarczająca ilość światła, trzeba świecić kilka godzin dziennie
  - zimą niskie temperatury - dobrze, jeśli przechodzą tamtędy rury z CO
  - niezbyt częsty kontakt z ptakami
  
  
  
• Na strychu
  + nie śmieci się w mieszkaniu
  + może być duża nie zabiera powierzchni mieszkalnej
  + dobre przy alergii
  
  - znaczne wahania temperatur: latem bardzo gorąco, zimą zimno, co praktycznie dyskwalifikuje ten pomysł (chyba że strych ma dobrą izolację)
  - na dachu nie da się dobudować zewnętrznej woliery
  - niezbyt częsty kontakt z ptakami
  

Dobrze, jeśli w obrębie woliery znajduje się okno, można wtedy połączyć ją z wolierą zewnętrzną, a po zamontowaniu w oknie siatki ptaki mogą się wygrzewać w słońcu. Nie może jednak zaistnieć sytuacja, gdy cała woliera jest mocno naświetlona.
Buduje się je z drewna lub metalowych kątowników obciągniętych siatką. Mogą być małe lub większe, do których prowadzą drzwi. Jeśli woliera (wewnętrzna!!) nie musi wyglądać pięknie, a jedynie być funkcjonalna i tania, metalową siatkę można zastąpić mocną firanką. Zeberki nie mają tak silnych dziobów jak np. papugi, więc firanka to dla nich przeszkoda nie do sforsowania.
W małych wolierach żerdki można umieszczać jak w klatce - zamocowane pomiędzy ściankami. W większych dobre są "drzewka". Robi się je z kilku rozwidlonych gałęzi postawionych pionowo. By nie przewracały się, można je włożyć do dużej doniczki wypełnionej kamieniami. Można zrobić kilka takich drzewek, lub nawet zasadzić prawdziwe rośliny, jednak jego liście po krótkim czasie będą w stanie, hmm, niezbyt efektownym. Zeberki na pewno będą je obgryzały, więc trzeba uważać, by drzewko nie było trujące - zobacz spis roślin szkodliwych i nieszkodliwych.
Karmnik - pokarm i wodę można podawać bezpośrednio na podłodze, w miejscu, które nie będzie zabrudzane przez ptaki. Wygodniej jest jednak zamontować wewnątrz półeczkę lub wstawić mały stolik, i tam karmić. W kilku miejscach na gałązkach i siatce należy umieścić sepię lub kostki wapienne, tak, by były zawsze dostępne. Ziarno dobrze jest kupować każdy rodzaj osobno, i podawać każde w innej miseczce - ptaki same wybiorą te, które lubią i mniej się zmarnuje.
Podłoga - powinna być ze wszystkich stron obudowana min. kilkunastocentymetrowym murkiem, który zmniejszy zabrudzenia i rozsypywanie śmieci. Podłogą mogą być panele podłogowe lub nawet goły beton przykryte papierem, lub lepiej - czystym piaskiem.
Czystość - im woliera większa, tym rzadziej trzeba sprzątać. Raz na jakiś czas wymienić gałęzie, częściej sprzątać podłogę. Papiery wymieniać, a piasek czyścić z odchodów i łusek ziaren (ja przesypuję go przez duże sitko - lepszego sposobu jakoś nie znalazłam) i czasami wymienić.

Woliery ogrodowe mogą być wolno stojące lub połączone z wolierą wewnętrzną w domu. Niezależnie od typu woliera taka musi być bardzo solidnie zbudowana, co uchroni ptaki przed atakami drapieżników. Powinna być umieszczona na fundamencie, a przestrzeń między fundamentami zalana betonem, co zapobiegnie podkopom np. szczurów. By podczas deszczu w wolierze nie zalegała woda, dno powinno być profilowane a w najniższym punkcie założona klatka ściekowa. Na beton sypie się ziemię i zasiewa trawę, można również zboże, ale szansa, że pojawią się ziarna jest nikła. Ptaszki za to będą miały ubaw z rwaniem i jedzeniem zielonej trawki:) Można postawić tam w donicach małe drzewka, na których zeberki będą siedziały.
Siatka nie powinna mieć oczek dużo większej niż 1 cm, by ptaszek nie wsadził w otwór główki.
Konstrukcja może być wykonana w drewna lub metalowych rurek.
Jeśli z woliery tej nie ma możliwości powrotu do wewnętrznej, musi być ona wyposażona w "domek" na czas niepogody, deszczu, itp. Jeśli część woliery jest zabudowana i ogrzewana, ptaki mogą tam zimować. Lepiej jednak jest przenosić je na chłodny okres do domu.
"Domek" może być wykonany z cegieł, drewna, eternitu, powinien być zaopatrzony w okno przepuszczające światło i dobrze izolowany (np. styropianem) dach.
Woliera powinna być wyposażona w przedsionek, w przeciwnym wypadku podczas wchodzenia do środka ptaki mogą wyfrunąć.

Przy hodowli jakichkolwiek ptaków, w wolierze można im stworzyć najlepsze, bo najbardziej podobne do naturalnych, warunki: możliwość lotu, a przy trzymaniu w większej grupie, ptaki mogą wykazywać zachowania społeczne, jak samodzielne dobieranie par, obrona terytorium, budowa własnych gniazd i wiele innych.

Poza okresami lęgów zeberki można trzymać z innymi gatunkami małych ptaków: z innymi astryldami, mewkami japońskimi, jak również z kanarkami czy gołąbkami diamentowymi. Na czas lęgów gniazdujące parki lepiej poprzenosić do osobnych klatek, bo zatrują życie swoim współmieszkańcom.

do góry